Rozdział 14. " Niech piorun strzeli tego jebańca.. "

Środa.

- Panno Różalska, wróci pani kiedyś na ziemię? - zapytał nauczyciel od historii, wyrywając mnie z głębokich przemyśleń.
- Przepraszam.. - mruknęłam pod nosem, starając się wyrzucić wszystkie pytania bez odpowiedzi z głowy.
Nagle telefon w mojej kieszeni zaczął wibrować.
Zakryłam twarz grzywką i odczytałam wiadomość pod ławką.

" O czym myślisz? "

Odruchowo spojrzałam na Nialla, który siedział odwrócony w moją stronę.
Westchnęłam.

" O moim nędznym życiu. Jakieś głupie farmazony chodzą mi po głowie, nic ważnego "

Uśmiechnął się pod nosem.

" A może tak prawdziwa wersja tych głębokich przemyśleń? Nie mogły to być tylko farmazony, nie okłamuj mnie.. Rzuciłem cię z gumki w czoło, nawet nie poczułaś "

Kurde.. On nigdy nie odpuszcza.


" Po prostu jestem zmęczona. Nie spałam całą noc "

Doskonale wiedziałam że mi nie uwierzył, ale chyba postanowił już mnie nie dręczyć, skoro najwyraźniej chciałam zatrzymać to dla siebie. 


- Liwia, idziesz do domu? Mam po drodze, możemy iść razem. Jak chcesz - David uśmiechnął się uroczo, podając mi płaszcz.
- Spoko - wzruszyłam ramionami. - Przynajmniej poprawisz mi humor - założyłam plecak na ramię i wyszliśmy ze szkoły. - O kur...czaki, ale zimno! - wzdrygnęłam się, zakładając rękawiczki. Mocniej oplotłam szyję szalikiem.
David przyciągnął mnie do siebie swoim silnym ramieniem, oplatając mnie ręką w pasie. Zrobiłam to samo.
Wyglądaliśmy jak typowa zakochana para, ale dla nas był to gest bez żadnych podtekstów. Przyjaźnimy się od dobrych kilku lat.
Kilka dni temu w ten sam sposób szłam z Harry'm..
- Moment, tylko skoczę po fajki - zatrzymaliśmy się przed spożywczakiem.
Już nawet nie było tak zimno.
Brunet wrócił po kilkunastu sekundach, trzymając w ręce paczkę niebieskich L&M'ów.

Usiedliśmy na ławce w parku. Oparłam się o jego ramię, a on ciągle obejmował mnie w pasie.
Ruchy jego klatki piersiowej były wyczuwalne nawet przez kurtkę, kiedy to zaciągał się papierosem i wypuszczał dym z ust.
- Daj buszka - spojrzałam w jego niebieskie oczy, a on z uśmiechem podał mi papierosa.
- Gościu, znamy się od sześciu lat, a ja nie miałem pojęcia że palisz - zdziwił się. Zaciągnęłam się trzy razy po czym oddałam mu papierosa.
- Bo nie palę - uśmiechnęłam się. - Okazyjnie.

- A ja ci mówię, że to była ta dziewczyna z równoległej klasy - upierałam się przy swoim.
- A ja ci mówię, że nie - zaśmiał się.
- Mam pomysł - przystanęłam, a przez to jak się obejmowaliśmy, on też stanął. - Bez tych kłótni, załatwmy to jak mężczyźni - zmierzyłam go spojrzeniem, ledwo powstrzymując unoszące się w górę kąciki ust.
- Co powiesz na szachy? - zaproponował, a wtedy już oboje nie wytrzymaliśmy i wybuchnęliśmy śmiechem.

~ oczami Harry'ego ~

Jak zwykle wypadło na mnie, żebym poginał do sklepu.

Na moje [ chyba ] nieszczęście, przechodziłem obok domu Liwii. Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie to, że obejmowała się z jakimś kolesiem, śmiejąc się głośno.

Ścisnąłem mocniej rękę, którą chowałem w kieszeni kurtki.

Brunet zmierzwił jej włosy, chwilę z nią droczył i mocno do siebie przytulił.. A ona? Zacisnęła swoje drobne ręce za jego plecami. Śmiała się tak głośno, że nawet z odległości 20 metrów doskonale to słyszałem.

Niech piorun strzeli tego jebańca!

Pocałowała go w policzek na pożegnanie. Machali do siebie kilkanaście sekund, oboje zaśmiali się głośno i szatynka weszła do domu.

Uno momento.. O co mi w ogóle chodzi? Przecież ma prawo przytulać się z kim chce, zadawać z kim jej się podoba.. Jestem jej przyjacielem, powinienem chcieć dla niej jak najlepiej.. 

Sęk w tym, że właśnie tego chcę. 

Tylko niekoniecznie chciałbym patrzeć, jak jakiś kolo ją przytula, a ona nie ma nic przeciwko.. 

Z resztą, co mnie ugryzło? To nie moja sprawa.. 

Właśnie że twoja, Harry. To ty powinieneś ją obejmować w ten sposób, ale jesteś zwyczajną pipką. BOISZ SIĘ.

Zamknij się! 

Jestem twoją podświadomością, nie możesz mnie uciszyć. Powiedz jej to, frajerze. 

Ciekawe jak?!

Delikatne nawiązanie, wybadanie terenu i przystąpienie do akcji. Problem? 

Weź się zamknij, już cię nie słucham..

~ oczami Liwii ~

- Dzień dobry rodzinko - zdjęłam z siebie zimowe ciuchy, ośnieżone buty i weszłam do kuchni, gdzie doskonale wyczułam zapach czegoś smacznego. 

- Cześć córciu - mama uśmiechnęła się w moją stronę. - Umyj ręce, za chwilę obiad. Zawołaj chłopaków. 

- Tato, obiad! - wydarłam się, wycierając ręce. 

- Idę, idę. 

- Ej, cygan, ciebie też się to tyczyło - zwróciłam się do Kacpra, który obijał się przed telewizorem.

- Jaki cygan? To ty jesz gruz, nie ja.. - chwycił mnie za głowę i potarł zaciśniętą pięścią moje włosy. 

- Ała! Głupi padalcu, to boli - wyrwałam się mu i wycelowałam poduszką w jego twarz.

Po południu przyszła do mnie Maggie z Zayn'em i Alice.  

Ogarnęłam szybko twittera i chciałam już go zamknąć, ale nagle pokazał mi się nowy tweet dodany przez Harry'ego.

" What didn't kill me, it never made me stronger never at all "

~ Co mnie nie zabiło, nigdy nie uczyniło mnie mocniejszym ~  

Ed Sheeran- Drunk.

Może złapał jakiegoś doła? 

Nawet taki niby nic nie znaczący tweet sprawił, że zaczęłam się martwić. 

Strasznie nie lubię tego uczucia, kiedy nie mogę być z przyjacielem doskonale wiedząc, że nie ma humoru, ale zawsze mogłabym sprawić, by poczuł się choć trochę lepiej..

- Vas happenin', maleńka? - zapytał Zayn, wybudzając mnie z przemyśleń. 

- Wszystko okej..

Dlaczego kiedy chcę brzmieć jak najbardziej przekonująco, jest zupełnie odwrotnie?

- Za tydzień wyjeżdżamy - słowa Zayn'a jeszcze bardziej mnie dobiły. 

- A kiedy wracacie? - zapytała Alice. 

- Yy.. W kwietniu.. - odpowiedział cicho. 

- Cztery miesiące bez ciebie? - zawyła Maggie, przytulając się do Malika. 

- Cztery miesiące bez Niall'a? - Al wykonała ten sam gest co Mag, tylko nie miała się do kogo przytulić.

- Cztery miesiące bez Ha.. tych idiotów? - szybko się poprawiłam mając głupią nadzieję, że nikt niczego nie usłyszał.

***

FERIE!

Boże, jestem w niebie *_*

Było by fajniej gdyby nie fakt, że jestem chora. Telepią mną dreszcze, wyglądam jakbym miała padaczkę..

Do napisania :**

PS. Możecie zadawać pytania bohaterom opowiadania [ linki po prawej stronie ]